Ο Τάσος Γουδέλης είχε γεννηθεί το 1949 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τα φοιτητικά του χρόνια άσκησε πολιτική δράση εναντίον της Δικτατορίας με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να φυλακιστεί. Έχει συγγράψει διηγήματα και μυθιστορήματα, καθώς και μελέτες (για τους σκηνοθέτες Όρσον Ουέλς, Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, Τζον Χιούστον). Από το 1982, σε συνεργασία με τον ποιητή Κώστα Μαυρουδή εξέδιδε το λογοτεχνικό περιοδικό «Το Δέντρο», ενώ από το 1998 έως το 2009, συνεργάστηκε με το ένθετο «Βιβλιοθήκη» της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» δημοσιεύοντας κριτικές. Δίδαξε ιστορία του κινηματογράφου στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου, σενάριο σε κινηματογραφικές σχολές και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Αρχισυντάκτης της σειράς ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ2, «Εποχές και συγγραφείς», το 2007 σκηνοθέτησε την ταινία μικρού μήκους «Ο δολοφόνος της λεωφόρου» σε συνεργασία με τον γιο του, Βασίλη Γουδέλη. Η μικρού μήκους ταινία «Η συνάντηση» απέσπασε το 2008 τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, το 2010 και 2011 σε συνεργασία με τον Βασίλη Γουδέλη σκηνοθέτησε τις μικρού μήκους ταινίες «Ευαγγελισμός» και «Το διπλανό τραπέζι», βασισμένες σε διηγήματά του. Το 2003 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος και το Βραβείο Διηγήματος του περιοδικού «Διαβάζω» για τη συλλογή διηγημάτων του Η γυναίκα που μιλά (2002). Άρθρα του για τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και εφημερίδες όπως και σε ειδικές εκδόσεις.